vrijdag 31 augustus 2012

(mantel)zorgen...

Soms heb je dat; een familielid dat even niet zoveel kan.
Niet stofzuigen,
niet wasjes draaien,
niet boodschappen doen,
niet autorijden,
niet de hond uitlaten,
niet tillen,
niet langer dan 10 minuten lopen...


En misschien kan het ook wel, maar dan kan je de volgende dag even helemáál niets meer.
En dan wordt het een probleem.
Nou ja, vooral voor jezelf dan.
Iedereen in de omgeving is gelukkig behulpzaam,
dus er wordt voor je stof gezogen, wasjes gedraaid, boodschappen gedaan en de hond uitgelaten...


Maar ja, toch is accepteren wel érg lastig!
Revalideren is nou eenmaal niet makkelijk, mam.
Geniet nou maar van alle mensen die je helpen
(en af en toe gek worden, want als ze gaan zitten heb je ineens een ingeving
van iets dat je nodig hebt of nog even wilde doen...)
en accepteer het zoals het is.
Even leven met de handrem erop!


Tsja, en dan kom ik even niet toe aan bloggen,
maar dat is begrijpelijk, toch?

Vast een fijn weekend allemaal!

En ja; die brief schrijven, daar heb ik vanavond tijd voor!
Aflossing in de mantelzorg is geregeld! :-)

9 opmerkingen:

  1. Mooi bericht Riri.

    Ja soms gaan de dingen niet zoals je het liever had gewild. Je moet mee met de stroom...
    Fijn dat je zo goed kan en wil helpen!!!
    Sterkte voor je moeder!!!

    X Dinaz ♥

    BeantwoordenVerwijderen
  2. dan heb je zelf zeker minder tijd, maar acceptatie voor je moeder is nog het aller aller belangrijkst
    sterkte ermee
    lieve groet jenneke
    http://creaties-jenneke.blogspot.nl/

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mantelzorg is zwaar, lief dat je dat doet! Denk ook aan jezelf! Er zijn ook instanties (steunpunt mantelzorg) die je kunnen ondersteunen. Ik kom uit de zorg (weliswaar kantoorbaan, maar ik zie van dichtbij hoe het is), vandaar... liefs Carolien

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zet hem op meid, ik denk altijd maar aan hoeveel mijn moeder vroeger wel niet voor mij gedaan heeft ( en hoeveel mijn kids nu soms van mij vragen, al blijven het altijd mijn twee grootste schatten). En als je af en toe even van je laat horen hoe het gaat zou fijn zijn.

    Liefs Anja

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Herkenbaar,ik heb het destijds ook voor mijn moeder gedaan....

    BeantwoordenVerwijderen
  6. heel herkenbaar! ze zijn lastig omdat ze het zelf niet meer allemaal kunnen en toch zelf (beter) willen doen, en als je dan eindelijk gaat zitten, toch nog iets weten
    ja jong....
    maar we zien ze zo graag hè !

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Heel veel beterschap aan je mama. Ze zal heel blij zijn met zo'n behulpzame dochter. Dat bloggen komt wel weer... mama's gaan voor!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Niet makkelijk de dingen uit handen geven en heel mooi hoe jullie ermee om gaan!
    Hopelijk komt het allemaal goed, ik duim voor jullie!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een lieve woorden voor je moeder. Ze boft maar met je. Sterkte ;)

    BeantwoordenVerwijderen