Zoals ik al eerder beschreef, gaat het niet heel goed met m'n moeder.
Ja oké, er zijn altijd wel ergere dingen te bedenken, maar als je ineens heel veel dingen
die je altijd gemakkelijk kon niet meer kunt, dan is dat alles behalve gemakkelijk...
In augustus heeft ze als gevolg van een longontsteking die op de zenuwen
in de rug sloegen, halfzijdige verlammingsverschijnselen gehad.
Daarna heeft ze in september noodgedwongen een rollator in huis gehaald,
maar het lopen ging steeds moeizamer. Op haar verjaardag (8 oktober)
viel ze op haar elleboog; de wond is ontstoken geweest en nog altijd open!
Daarvoor is er inmiddels een drain aangelegd...
Verder volgt ze nu enkele maanden revalidatietherapie om weer te leren lopen,
want dat kán ze wel, maar niet meer dan 10 meter. Als ze (voor de afleiding)
eens de stad in wil, is het een heel geheister met een rolstoel. Ik bedoel dan
vooral het in- en uitstappen van de auto & rolstoel en mensen die er
-eenmaal in de rolstoel- zo respectloos mee omgaan!
Echt hoor; je kiest er toch zelf niet voor om in de rolstoel te belanden?
Er zijn gewoon mensen die 'even snel voorlangs' gaan.
Toen ik afgelopen week met m'n moeder in rolstoel naar de kassa zou,
drong er gewoon zo'n tuthola voor bij de kassa!
Dus ik zeg nog "O, ik dacht dat wij aan de beurt waren..."
Presteerde het wijf (ja, sorry hoor, ben d'r nog boos over!) te zeggen:
"O, ik had jullie niet gezien!" Yeah right! "Nou, dát lijkt me sterk, mevrouw..."
En vervolgens liet ze de verkoopster ook nog haar aankoop inpakken als cadeau!
Nou ja, we zullen ons maar troosten met de gedachte dat er helaas
ook genoeg van die hersenloze figuren op de wereld rondlopen...
Verder heeft Moos weer een beetje feeling in de handen, want daarin
had ze spasmen (ze kon een vuist maken, maar het duurde 10 minuten
voor ze de hand weer kon ontspannen). Ze kon weer even haken en
bedacht gelijk een mooi project, waarvoor ik de inkopen dus al heb gedaan:
t-shirt yarn in wit, zwart, geel, groen en blauw... rara!?
Maar het moet -vanwege die drain- even wachten.
Ach, het gaat heel langzaam vooruit en af en toe zitten er dagen tussen
dat er niks lukt, behalve slapen (en ja; 't bed nog steeds in de kamer).
De medicatie is ook niet niets, dus af en toe is ze erg duf en
daardoor 'onbereikbaar'. Maar je hebt geen keus en je moet wel doorgaan!
Wel heb ik inmiddels heel veel respect voor m'n paps.
Die moet elke dag omgaan met de tegenslag en verdrietige buien.
Ook heeft hij op z'n 65e nog leren koken! Dat vind ik écht knap!
Zelfs vlees lekker braden lukt 'm al en gister was 'ie enorm trots op
de eigen, versgemaakte broccolisoep =)
TOP HEIT !!!
Nou krijgt mijn moeder van collega's en familie gelukkig regelmatig kaartjes,
maar nu nog wat verzinnen om m'n vader op een leuke manier te 'belonen'.
Misschien toch maar een canvas van de groentetuin af laten drukken?
Ze gaan namelijk over enkele maanden verhuizen naar het huis van m'n
overleden Beppe. Terug naar het dorp waar wij vroeger ook woonden...
Daar ben ik gisteren ook geweest, maar daarover later meer.
Enneh, natuurlijk is het ook wel fijn dat inmiddels 1x per week een
huishoudster / schoonmaakster / interieurverzorgster *
(* doorhalen wat niet van toepassing is)
langs en dagelijks 2x de thuiszorg. Dat geeft veel rust bij ons.
Moos heeft nog wel dit project afgemaakt voor de ellende begon:
Hij ligt op de vloer bij m'n neefje van 6 in zijn junglekamer! Cool hé?
hou niet van die voor dringerige mensen...dat is nog zachtjes uitgedrukt....ik wacht op mijn beurt dus een ander ook.....je zou ze toch.....gaat dus maar erg langzaam met je moeder wat sneu zeg zeker als ze zelf nog vanalles wilt doen....top van je vader een heuse kok in spé zeg!!!!!!
BeantwoordenVerwijderenvind dat tijgertje zo lief ♥♥ lieve groet jenneke
Wat een verhaal zeg.... Ieder huisje heeft zijn kruisje... Maar bij jouw ouders mag de zon wel beginnen schijnen. Ik wens jouw moeder veel beterschap toe...
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Jeanine
Jemig...Heel veel beterschap voor je moeder!!! Ik hoop dat ze weer snel wat kan gaan doen!
BeantwoordenVerwijderenIk ben benieuwd naar het huis van je beppe/ouders :o)
De tijger is super!! Knap zeg!
Groetjes Dinaz ♥
Ja, er zijn helaas nog heel wat lompe figuren op deze wereld...
BeantwoordenVerwijderenIk kan er helemaal niks van begrijpen! Maar goed... Wat duurt het lang met je moeder's herstel hè?
Inderdaad wel geweldig dat je vader het zo goed oppikt!
Heel veel beterschap gewenst voor je moeder, groetjes van Mirjam.
Tjonge jonge, dat is wel heel veel bij elkaar. Ik hoop dat ze snel weer wat opknapt. En hopelijk komt er nu een beetje lenteweer aan, dan kunnen jullie er fijn samen op uit.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Anja
Wat rot dat je moeder maar zo langzaam vooruit gaat. Wel fijn dat er nu iets van thuiszorg is geregeld. Sterkte!
BeantwoordenVerwijderenAls ex van een man in rolstoel, weet ik hoe debiel sommige mensen kunnen reageren. Je reageert er goed op door te zeggen dat zij degenen zijn die helaas niet beter weten...
BeantwoordenVerwijderenWat jammer dat het leven zo moeilijk is voor je mem en ik wens dat het snel beter zal gaan met haar. Maar die heit van jou... tsja, je bent nooit te oud om te leren en wat zal die soep hem geweldig gesmaakt hebben! Regel maar snel die canvas; zal hij vast prachtig vinden!
Sterkte meid!
Dat valt allemaal niet mee! Heel veel sterkte gewenst voor je moeder en jullie allemaal!
BeantwoordenVerwijderenWat sneu voor je moeder dat ze zoveel pech heeft met haar gezondheid. Ik snap dat het ook voor je vader zwaar is. Maar hij lijkt zich er dapper doorheen te slaan. Sterkte voor hun allebei.
BeantwoordenVerwijderen