Vandaag is het weer 'gewoon maandag'...
Het begin van een 'gewone' week, met 'gewone' bezigheden, het 'gewone' ritme.
En dat is eigenlijk best wel lekker.
Afgelopen week had ik enórm veel pageviews en reacties en ook weer 4 nieuwe volgers :-)
De teller staat inmiddels op 73 en dat na een half jaar bloggen: wauw!
Bedankt allemaal voor al jullie lieve en leuke reacties:
"You made me smile!"
En nu is het dus weer lekker aan het werk (eerste loon is binnen en da's lekker)!
Bijna 20 uren op het ijs staan voelt je lijf wel, en dan al die uren die je 'omhangt' op je werk?
Ja, tuurlijk, gezellig hoor, maar wat is 't dan lekker om even thuis op de bank te zitten.
Helaas kan dat niet altijd, omdat ik doordeweeks bij mijn ouders thuis ben,
in verband met Moos, die inmiddels óók nog eens de griep te pakken heeft...
Ah ja, dat kon er nog wel bij. En daarom ga ik 'r straks lekker verwennen.
Ik maakte gisteren namelijk nóg een harmonica-robin style boekje,
nu met maarliefst 20 mini pagina's en op de achterkant plaatjes uit de Dolomiten.
Laat ze nu dol zijn op Italië ('t gebied tussen de Oostenrijkse grens en het Gardameer),
dus dat zal ze leuk vinden! Foto's volgen, wellicht op de 8e van de maand ;-)
Fijn dat m'n zus, zusje en broertje (+ aanhang, door ons gekscherend de koude kant genoemd)
ook heel veel doen, dus koken en huishouden gaat per toertbeurt.
Ook de thuiszorg is prima geregeld gelukkig en ze krijgt veel kaartjes en bloemen
van familie, vrienden, buren & collega's; da's erg fijn.
En ondertussen gaat ze naar de neuroloog, fysio, revalidatiearts, enzovoorts...
't Valt allemaal nog lang niet mee, de vooruitgang is minimaal.
Dan kun je af en toe goed boos en verdrietig worden... Tsja.
En zoals jullie weten is het schaatsseizoen ook weer begonnen.
Hoewel dat veel drukte met zich meebrengt voor mij, vind ik dat ook wel weer lekker.
Naast de 20 uren lesgeven zit ik ook nog in een commissie en in twee jury's.
Vanavond mag ik lekker de hele avond achter de microfoon tijden omroepen,
volgende week hebben we een marathon (met de jeugd: joeppie!),
dan het NK afstanden (ben onderdeel van een mooie groep stadionspeakers en lerende)
gecombineerd met een landelijke marathoncup wedstrijd & een weekend later een World Cup.
Dat zijn al snel 50 uren vrijwilligerswerk in 3 weken.
Maar wat ís het leuk om te doen! Helemaal als je zit te speakeren in een vol Thialf...
Dat geeft bakken energie, maar ook de kleine wedstrijden hebben hun charme.
Tsja, en dan ga ik nu even 'gewoon' het huishouden doen,
Tot slot nog een spreuk, die even mooi als waar is:
"Pain is weakness leaving the body"
Cody Lundin