Van de week moest ik de sleutels van m'n oude stekkie inleveren,
omdat ik nu definitief bij vriendlief elders in Friesland woon.
Maar wat staat het idee je dan tegen dat je ergens 8 jaar hebt gewoond en dan een leeg,
kaal huis door loopt met her en der echt persoonlijke touches (die een nieuwe bewoner
al dan niet kan waarderen) en je daarvan de toegang weg geeft (de sleutels dus)...
Bah! Kan ik niet tegen.
En dan moet het ook voor die en die datum, WANT ANDERS...
Maar goed, hoofdstuk afgesloten en sleutels zijn inderdaad weg.
Op ééntje na; die zat al in een deur en die is er nóóit uit geweest.
En zijn reserve maatje heb ik in dat sleutelgat terug gehangen.
Ze vervangen toch de sloten, dus dan kan die ene best.
Hij krijgt een mooi lintje en komt in m'n werkkamer te hangen... :-)
 |
| Mijn oude stekkie... Zelfs het vogelhuisje is mee verhuisd! |
En dan gisteravond, zittend op de bank leest vriendlief zijn mails.
"Uw makelaar heeft een bezichtiging geregeld voor morgen"
Ja hoor! Zul je net zien; eindelijk definitief verhuisd, beetje gewend,
komt iemand je (al twee jaar) te koop staande huis bekijken...
Dan komen er ineens een hoop emotie los kan ik je vertellen.
Heb ik net m'n eigen werkplekkie gebouwd vorige week en hadden we al een
meerjarig stappenplan gemaakt voor wat we nog wilden veranderen in huis...
Is er ineens interesse!
Aan de ene kant natuurlijk fantastisch (want; 1e échte bezichtiging),
aan de andere kant verschrikkelijk slecht getimed
(want; schaatsseizoen staat voor de deur, dus vriendlief heeft het
dan verschrikkelijk druk met zijn selectiegroep en ik met jurywerk)...
 |
| Ons huidige stekkie... Nog zonder verbeterde tuin! |
Tsja, dan rijst de vraag: willen we nog wel verhuizen?
Er volgde een ondefinitief antwoord en daarna een compromis.
Misschien zijn we wat snel met conclusies trekken, maar dit huis huis wordt alleen
verkocht als deze koper serieus is en de vraagprijs biedt.
En anders gaat hij tóch maar uit de verkoop, want wat een stress is dit!
Eigenlijk zitten we hier nog wel een paar jaar prima, toch?
- ZUCHT -
En nu weer afwachten hoe het met het dak boven m'n hoofd zal aflopen...
O ja; morgen de laatste dag dat je mee kunt doen aan mijn september give away!
wat een golf van emoties zullen er door je heen gaan, afscheid van je eigen plekkie, bij vriend lief dingen ingericht. oke het huis staat dan al wel een paar jaar te koop maar ja wie komt er nou.............ja nou net wel, denk aan je meis, take it easy als het kan
BeantwoordenVerwijderenlieve groet jenneke
http://creaties-jenneke.blogspot.nl/
Ach ach...wat een hoop dingen tegelijk zo...
BeantwoordenVerwijderenDe dingen gaan zo als ze gaan...mee met de stroom. Laat je niet gek maken meid!!
Succes morgen!
Groetjes Dinaz ♥
It komt sa at it komt faam!!
BeantwoordenVerwijderenMaar kan de emoties begrijpen hoor.
Wij willen ook wel wat anders maar al ik er dan aan denk dat ik uit dit huis moet waar we al 10 jaar wonen en de jongste is geboren en....en.....en...we blijven lekker!!
En bij jullie komt het ook goed.ZAt naar de huizen te kijken,misschien herken ik ze en weet dan waar je woont,hahaha.Nee lukt me niet....
Ben benieuwd naar je vervolg!!X
ooo ik had ook zo'n sokken beppe,had ik nu wel heerlijk gevonden,is hier nu zowat nacht en koud,brrr.Helaas heb ik geen grootouders meer...
VerwijderenHoi Riri,
BeantwoordenVerwijderenJa, een veilige thuishaven is erg belangrijk.
Ben benieuwd wat er uit komt na de bezichtiging.
groetjes, Mathilde
Wat een gedoe he, met huizen...
BeantwoordenVerwijderenJe bent zo overgeleverd aan die eventuele kijkers/kopers en andere ongerechtigheden ;)
Wij hebben sinds kort ook ons nest te koop staan (omdat we een wat groter nest op het oog hebben), maar als het te lang gaat duren blijven we gewoon lekker hier!
Graag of niet inderdaad. Succes!
Ik zou zeggen, luister goed naar je eigen gevoel. Ik ben ervan overtuigd dat je onbewust vaak wel weet wat het beste is. Ik ben wel benieuwd hoe de bezichtiging gaat aflopen. Hou je ons op de hoogte?
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Anja
Ohh wat een emoties inderdaad, kan ik me goed voorstellen. Leuk huisje! Goed dat je op je strepen staat. En as ze de vraagprijs willen geven zal het zo moeten zijn denk ik dan... dan komt er vast iets nog mooiers op jullie pad! Liefs Carolien
BeantwoordenVerwijderenWat een hoop emoties! Koester die sleutel maar als een mooie afgesloten periode. En ik heb het ook meegemaakt, zo je huis verkopen. Veel succes, met elke beslissing die jullie nemen hoor.
BeantwoordenVerwijderenMartijn Krabbé zal wel zeggen; gelukkig heb je nog een dak boven je hoofd!
BeantwoordenVerwijderenMaar wat kan ik jouw emoties voorstellen zeg! De weg ernaar toe is nog wel te doen maar op het moment supreme dan is het toch wel even moeilijk.
Als jullie het huis (van JULLIE hihi) niet per sé hoeven te verkopen dan is dat een luxe positie. Ik hoop dat je snel weer wat rust en ruimte in je hoofd krijgt om de juiste beslissing te kunnen nemen. Follow your heart!
Nou ik hoop dat je toch nog van dit dak boven je hoofd mag genieten nu de twijfels boven komen......
BeantwoordenVerwijderenOh jeetje ik kan me voorstellen dat dan de emoties door je lijf rennen.
BeantwoordenVerwijderenMaar weet je laat het maar lekker gebeuren, geef je maar over aan de stroom veranderingen wie weet wat het jullie brengt. Dikke knuff!
Ik snap je helemaal..en idd..'t komt zoals 't komt..maar ondertussen zit je er wel mee!
BeantwoordenVerwijderenMaar..ook gefelicteerd..jullie wonen samen..wat leuk! Heel veel geluk , liefde en woongenot samen~!
Dat is wel even een achtbaan van emoties kan ik me voorstellen. Je hebt toch wel echt een eigen plekje nodig! Maar het is toch ook weer heel vrolijk want je woont nu dus echt samen. Proficiat!
BeantwoordenVerwijderen