Aááh...meland!

Vorige week heb ik een zondag-middag wandeling gemaakt met m'n schoonmoeder.

Even lekker uitwaaien, want de Waddenzee is hier 'om de hoek'

(of achter de dijk, waar hij ook mag blijven van mij :-) ).

Achter de dijk ligt het "Noorderleeg".

Een gebied jullie misschien wel bekend doordat er een aantal jaren terug

een koppel paarden ingesloten werd op een stuk hoger liggend land achter de dijk...

Elke dag was het weer spannend of ze gered waren, tot die tijd noemden wij het 'zeepaardjes'.

Maar de meesten werden gelukkig gered, hoor!

Een stel dappere dames te paard reed door het hoge water naar de ingesloten

paarden en die volgden hen terug naar de dijk, waar ze natuurlijk een

grondige gezondheidscheck ondergingen.

Tsja, mijn paard heeft er vroeger ook gestaan...

En dát vind ik zo mooi, want paardje is al lang niet meer onder ons.

Dus als ik er wandel, dan kan ik niet anders dan denken aan mijn eigen 'Thyske'

en de paarden die gered werden uit het hoge water.

Én aan Ameland, vanaf hier goed te zien, waar ik grote delen van mijn

puberteit heb mogen vertoeven bij familie en altijd een speciale plek voor me zal zijn...

 

Prachtig hoe deze koe recht in de camera kijkt (wat ben je toch een tut! => reclame van Melkunie, briljant).

Verder zie je de paarse asters aan de rand van de sloten, kamille langs het trekkerpad en zeekraal (die kun je eten!).