Zo licht als een veertje...

Mijn moeder vertelde altijd dat wanneer er een veertje op de grond lag,

deze van een engel kwam; van iemand die je dierbaar was,

maar helaas al overleden is...

Toen ik van de week in alle vroegte op het natuurijs schaatste 

en onderweg de tijd nam om een paar mooie foto's te maken,

zag ik dit veertje liggen en dacht ik gelijk aan m'n beppe...

Zij hield enorm van schaatsen en reed vroeger kortebaanwedstrijden.

Omdat haar vader slager was, gaf ze het gewonnen spek aan onderduikers.

Dus deze foto is er één met een knipoog, van boven, van Beppe!