Vandaag is het weer 'gewoon maandag'...
Het begin van een 'gewone' week, met 'gewone' bezigheden, het 'gewone' ritme.
En dat is eigenlijk best wel lekker.
Afgelopen week had ik enórm veel pageviews en reacties en ook weer 4 nieuwe volgers :-)
De teller staat inmiddels op 73 en dat na een half jaar bloggen: wauw!
Bedankt allemaal voor al jullie lieve en leuke reacties:
"You made me smile!"
En nu is het dus weer lekker aan het werk (eerste loon is binnen en da's lekker)!
Bijna 20 uren op het ijs staan voelt je lijf wel, en dan al die uren die je 'omhangt' op je werk?
Ja, tuurlijk, gezellig hoor, maar wat is 't dan lekker om even thuis op de bank te zitten.
Helaas kan dat niet altijd, omdat ik doordeweeks bij mijn ouders thuis ben,
in verband met Moos, die inmiddels óók nog eens de griep te pakken heeft...
Ah ja, dat kon er nog wel bij. En daarom ga ik 'r straks lekker verwennen.
Ik maakte gisteren namelijk nóg een harmonica-robin style boekje,
nu met maarliefst 20 mini pagina's en op de achterkant plaatjes uit de Dolomiten.
Laat ze nu dol zijn op Italië ('t gebied tussen de Oostenrijkse grens en het Gardameer),
dus dat zal ze leuk vinden! Foto's volgen, wellicht op de 8e van de maand ;-)
Fijn dat m'n zus, zusje en broertje (+ aanhang, door ons gekscherend de koude kant genoemd)
ook heel veel doen, dus koken en huishouden gaat per toertbeurt.
Ook de thuiszorg is prima geregeld gelukkig en ze krijgt veel kaartjes en bloemen
van familie, vrienden, buren & collega's; da's erg fijn.
En ondertussen gaat ze naar de neuroloog, fysio, revalidatiearts, enzovoorts...
't Valt allemaal nog lang niet mee, de vooruitgang is minimaal.
Dan kun je af en toe goed boos en verdrietig worden... Tsja.
En zoals jullie weten is het schaatsseizoen ook weer begonnen.
Hoewel dat veel drukte met zich meebrengt voor mij, vind ik dat ook wel weer lekker.
Naast de 20 uren lesgeven zit ik ook nog in een commissie en in twee jury's.
Vanavond mag ik lekker de hele avond achter de microfoon tijden omroepen,
volgende week hebben we een marathon (met de jeugd: joeppie!),
dan het NK afstanden (ben onderdeel van een mooie groep stadionspeakers en lerende)
gecombineerd met een landelijke marathoncup wedstrijd & een weekend later een World Cup.
Dat zijn al snel 50 uren vrijwilligerswerk in 3 weken.
Maar wat ís het leuk om te doen! Helemaal als je zit te speakeren in een vol Thialf...
Dat geeft bakken energie, maar ook de kleine wedstrijden hebben hun charme.
Tsja, en dan ga ik nu even 'gewoon' het huishouden doen,
voordat ik weer in de achtbaan stap, zoals Lovely Tough Cookie gisteren schreef...
Tot slot nog een spreuk, die even mooi als waar is:
"Pain is weakness leaving the body"
Cody Lundin
Hey Riri,
BeantwoordenVerwijderenHet zit je moeder niet mee zeg.
Wat fijn dat jullie zo goed voor haar zorgen!
Je wilt dan alles wel doen he.
Gelukkig heb je leuke afleiding aan het schaatsen.
De volgers heb je verdiend hoor.
En wat zie ik aan het eind, een linkje naar mij, wat lief.
De spreuk ken ik, maar ik kan me er niet in vinden ;)
Want ik zie pijn als een signaal van het lichaam. En pijn overkomt je. Is lang niet altijd wat aan te doen of te voorkomen.
Of bedoelen ze psychische pijn? Verdriet?
Het is maar hoe je het uitlegt denk ik.
Liefs!
Voor mij betekent het dat je er sterker van wordt uiteindelijk, of harder... En dat vond ik wel van toepassing.
Verwijderen:-)
wat een drukte heb je toch eigenlijk zeg, gelukkig dat je ook nog eens je ding kunt doen zoals wederom zo'n prachtig mini boekje ♥♥♥ leef je uit meis zo gaaf!!!
BeantwoordenVerwijderenlieve groet jenneke
Phew, wat een drukke tijd voor je!
BeantwoordenVerwijderenHopelijk gaat het op een gegeven moment wat sneller met het beter worden van je moeder.
Dat boekje heb je tussen alles door toch heel mooi gemaakt!
Sterkte met alles, groetjes van Mirjam.
Oh wow wat een drukte is het voor je als ik dat zo lees. Fijn dat je energie voor tien hebt, want die heb je wel nodig en fijn dat je die zorg voor je moeder goed kunt delen met anderen.
BeantwoordenVerwijderenWow prachtig zijn die boekjes van jou, echt super gemaakt. Daar zal je moeder zeer zeker blij mee zijn. Fijne week! Knuff!
Wat jammer dat het herstel en opknappen van je moos zo moeizaam gaan;sterkte en kracht ermee hoor! Ik weet zeker dat je haar blij gaat maken met je mooie boekje!
BeantwoordenVerwijderenMaarre..geef je schaatsles? zo,ja vanaf hoe oud? heb hier een klein meisje dat zo ontzettend graag wil schaatsen...vorige week sneeuwde het even en toen hoopte ze dat ze ook weer schaatsen kon..succes met alles komende week..én denk ook aan je zelf;)
Ik geef momenteel alleen schoolschaatsen, dus groep 6-7-8. Wel hebben we bijvoorbeeld kinderschaatsen (vanaf 5 jaar) en ouder & kind schaatsen (zie http://www.thialf.nl/pageid=124/Schaatsschool_Thialf.html)... Dat gaat allemaal dus uit van de schaatsschool Thialf. Ben benieuwd :-)
VerwijderenWat dapper dat je het allemaal doet! Heel veel sterkte gewenst!
BeantwoordenVerwijderenAls ik de volgende keer op tv naar het schaatsen kijk zal ik even aan je denken. Misschien hoor ik je dan wel.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Anja
Hihi! Kan wel vertellen welke afstanden ik te horen ben ;-)
VerwijderenSterkte voor je moeder, het zit haar niet mee!! Leuk trouwens dat je schaatsles geeft. Ik heb in een grijs verleden op kunstschaatsen gezeten :)
BeantwoordenVerwijderenLiefs Carolien
Wat super dat jullie zo samen zorgdragen. Beetje bij beetje vooruit met het herstel...grotere stappen zou fijn zijn maar zo jammer dat je dat niet in de hand hebt he?
BeantwoordenVerwijderenGroetjes!
Lot
Hoi hoi,
BeantwoordenVerwijderenik heb jou geprobeerd een mail te sturen maar tot 2x toe kreeg ik 'm terug...
Heb je misschien nog een ander email adres? Je mag me ook wel eerst mailen, dan replay ik wel. Dat gaat vast lukken. nicky5209@homtail.com
Groetjes van Nicole!
homtail??? Hotmail natuurlijk hihi!
BeantwoordenVerwijderen